Grote ruzie

Aangezien er de afgelopen dagen niet erg veel gebeurd is zal ik jullie niet nog een keer vervelen met alle details over waar we heengereden zijn. In plaats daarvan zal ik kort uitweiden over de zware internal struggles tussen vader en zoon.

Sinds dag een is er al een discussie gaande of de bergen van Noorwegen nou wel of geen invloed hebben op het klimaat in Nederland. We zijn nu 7 dagen verder, maar de meningen zijn nog steeds onveranderd.

Ook het zinnetje “Je denkt te Europees” wordt vaak heen en weer geslingerd. Hoewel oorspronkelijk bedacht door vaders, is deze snel en makkelijk overgenomen door de tegenpartij, en krijgen we hem nu ongeveer even vaak te horen; ondanks claims van vaders dat hij copyright heeft en gaat sue-en.

Verder zijn er natuurlijk de kleine dingen. Toen ik er 2 seconden over deed om te beginnen met remmen nadat vaders vroeg of ik even wilde stoppen aan de kant van de weg, kreeg ik meteen het commentaar sloom en een twijfelaar te zijn. Gelukkig zijn er genoeg mogelijkheden “to return the favour” bij het zoeken van het restaurant zei ik dat we toch echt rechtdoor moesten gaan terwijl vaderlief (achter het stuur zittende) besloot dat de juiste weg toch echt linksaf was. Groot was mijn genoegen toen bleek dat we inderdaad rechtdoor moesten en vaders heeft toch moeten aanhoren dat hij het richtingsgevoel van een vrouw had.

Ik zal jullie de verdere saaie details van onze vader zoon machtsstrijd besparen en jullie allen een goede dag wensen waar wij net gaan slapen.

Niels