Hell's Gate

We voltooien onze gebruikelijke ochtendrituelen, inclusief het vullen van de waterflessen, maken de Camper los en rijden in de richting van Yale door de Canyon. Naarmate we zuidelijker raken wordt de Canyon dieper en groener. De Fraser rivier stroomt flink door. Na een poosje komen we bij Devil's Gate, daar stoppen we. Bij Devil's Gate gaat er een kabelbaan naar beneden. Het heet zo omdat het een smalle woeste doorgang van de rivier betreft, de rivier is hier ongeveer 30 meter breed en 40 meter diep. Er zit een heel verhaal achter dit gebied. Het gebied werd al eeuwen bewoond door natives die op zalm visten in de Fraser river. In de 19e eeuw werd er langs de rivier de eerste spoorlijn aangelegd. Het is niet helemaal duidelijk hoe, maar door het menselijke ingrijpen viel er een grote hoeveelheid stenen in de rivier met als gevolg dat de stroomsnelheid in dit gebied zo hoog werd, dat de zalmen er maar voor een heel klein percentage in slaagden hun paaigebieden te bereiken. Nu zitten er aan weerszijde van de Hell's Gate doorgangen die het voor de zalmen vergemakkelijken, en nu bereikt weer het oude percentage zalmen hun paaigebieden.
Over de Natives valt nog wel meer te vertellen. Tot ver in de vorige eeuw hebben de van oorsprong Europeanen opvoedingsprogramma's gemaakt voor de natives. Kinderen werden van hun ouders gescheiden en apart opgevoed. Dit is hen doorgaans niet ten goede gekomen, en nog behoren de natives tot de armsten. Als een soort compensatie voor gebeurtenissen uit het verleden zijn zij de enigen die mogen vissen in de Fraser rivier zonder vergunning.
De Devil's Gate is van een woeste schoonheid, zoals je dat in Nederland niet ziet, ongelooflijk eigenlijk dat het op een na grootste land van de wereld maar iets meer dan twee keer zoveel inwoners heeft als Nederland.
Als we verder rijden stoppen we even later voor de Alexandra bridge. Sowieso moet je dit soort bruggen zien in de tijd dat ze gebouwd werden, en de moeite die dat toen gekost moet hebben. Ook vanuit dit punt bezien is het landschap prachtig. Er loopt een wat oudere man op de brug met een wat jonger meisje, ze loopt wat angstig over de brug, it is safe vertel ik haar. De man wijst me enkele netten naast de brug. They are from the natives, they are allowed to fish here, natives maybe smart as far as common sense is involved, humanly spoken they are not so smart. I don't know, zeg ik hem, we are not from here. Als de man hoort dat we uit Nederland komen begint hij ineens Nederlands te praten. Oorspronkelijk komt hij uit Hardenberg, in 1950 op zijn 14e is hij hier komen wonen, hij heeft op verschillende plaatsen in Canada gewoond, nu woont hij weer in BC, zijn zoon en kleindochter zijn op bezoek vanuit Ontario, hij laat zelfs een stukje zeeuws horen als hij hoort dat we uit Zeeland komen, het gebeurt hier vaker dat we mensen tegen komen met Nederlandse voorouders, gisteren nog een Ypma, rara waar komen zijn voorouders vandaan?
Na de brug rijden we nog even verder naar Yale, dat plaatsje kun je gerust links laten liggen. We hebben in ons achterhoofd dat dit een native gebied is en dat de natives tot de onderkant van de samenleving behoren, dat is ook de indruk die je krijgt als je door het lokale supermarktje loopt, het dorpje zelf heeft wel een aantal mooie huizen.
We rijden een stukje terug naar een RV kamp wat we onderweg gezien hebben. We krijgen een full hook up plaatsje, het is een mooie campsite met uitermate vriendelijke beheerders.
Heb ook weer eens de mogelijkheid een stukje te joggen, het is ruim boven de 30 graden en heuvelachtig, gelukkig heb ik daar eigenlijk nooit last van, helaas ga ik wel een keer op mijn muil.
@Niels een ongevaarlijk riviertje? Er moest een chirurg aan te pas komen om je vader's leven te redden (Vadim plakte de pleiters)