Jasper

Het was weer berekoud vannacht, weinig aanlokkelijk om je slaapzak te verlaten, we doen het toch, en wat blijkt, buiten in de zon is het al heerlijk. Ook bij het ontbijt merken we dat het koud was vannacht, de honing wil bijna de pot niet uit, om nog maar niet te spreken over de halsstarrigheid van de Nutella. Vanuit onze stoeltjes voor de Camper kijken we uit op een gletsjer, echte bofferds zijn we. Tijdens het ontbijt komt er een brutale eekhoorn bij ons, hij zet zijn voorpootjes op de koffiemok van Merel om te zien of er wat te smullen valt, het is wat met die eekhoorns hier.
Als we uit ontbeten zijn gaan we rijden, we leveren keurig ons envelopje met geld in bij het onbemande receptiepunt, en slaan rechtsaf richting Jasper. Vrijwel meteen kun je linksaf naar de gletsjer die we bij het ontbijt konden zien. Vanuit de camper wandelen we naar de gletsjer, het is nog een hele wandel. De gletsjer heeft zich in de afgelopen jaren ver teruggetrokken, een proces wat al in de 19e eeuw begonnen is, als het zo door gaat is er over 100 jaar geen gletsjer meer. De vraag is altijd is dit natuurlijke opwarming, hebben wij het veroorzaakt? Is het een combinatie? Als je het effect zo ergens in Canada ziet, dan is er wel iets gaande. Ze laten zien tot waar het ijs kwam in 1982, en in 1992, het gaat echt om honderden meters verschil.
Er staan ook overal waarschuwingen, ga het ijs niet op zonder begeleiding, als je er in zakt duurt redden uren, en dat overleef je vaak niet, daarbij een aantal trieste voorbeelden van kinderen die wat onvoorzichtig het ijs op gingen en het leven gelaten hebben, omdat ze onderkoeld raakten voordat ze gered konden worden. Op de gletsjer zien we enkele groepen lopen, uiteraard begeleid door een ervaren gids, het is er fris, de wind komt aangewaaid over de gletsjer.
We rijden verder, het ene vergezicht is nog fraaier dan het andere, we komen ogen te kort.
Een eindje verder slaan we af bij de Sunwapta waterval. We gebruiken wat in het bijbehorende cafe zodat we de toiletten kunnen gebruiken. De waterval is imposant, de grond dreunt ervan, je moet je voorstellen dat het water daar jaar in jaar uit zo langsdreunt, de stenen zijn ver uitgesleten, het peil van de aankomende rivier kan nooit al te veel varieren, op het eiland in het midden staan bomen.
We wandelen een stukje de trail naar een lager punt van de waterval, het is allemaal even mooi, we fotograferen ons rot, zodra we wat stabieler wifi hebben uploaden we een boel foto's.
Na de waterval rijden we naar Jasper, uiteraard hadden we moeten reserveren, alles is vol, maar dat is ook weer niet echt een probleem, er zijn zogenaamde overloop terreinen, geen voorzieningen behalve drinkwater, maar je kunt er overnachten. Wij worden verwezen naar een overloopterrein 18 km buiten Jasper. We rijden er naartoe, om ons plekje af te bakenen moeten we onze stoelen neerzetten die we met een touw (vanwege dreigend onweer en eventuele windvlagen) aan twee boompjes bevestigen. We krijgen een bewijsje dat we het terrein opmogen later vandaag.
Dan rijden we naar Jasper, het is behoorlijk warm er zijn wat dreigende wolken hier en daar. We gaan een patisseriezaakje binnen met WIFI, zodat we iig het deel van gisteren kunnen plaatsen en alvast wat kunnen tikken voor vandaag, uiteraard alles onder het genot van een en ander.
Het plaatsje Jasper is, zoals je ook overal leest veel ruimer dan Banff en parkeren is hier geen probleem. Onze camper staat bij de spoorlijn.
Er klinken weer wat donderslagen, maar de regen beperkt zich tot de bergen om ons heen, en de wolken brengen enige verkoeling.
Na een paar rondjes door Jasper gaan we een cafe in waar je kunt eten en waar ze vrije wifi hebben