Sin city

We gaan Las Vegas bekijken. Achter de strip loopt een monorail, aangezien het ook deze keer weer erg warm is net als wij er zijn, zullen we niet al te veel wandelen.
We kopen een dagticket en reizen eerst richting zuid. De afstanden zijn nog altijd groot, een 10 baans weg oversteken is bijna een atletische prestatie, de voetgangersstoplichten tellen de secondes af, je moet echt opschieten wil je het halen voordat de grommende auto´s weer bezit nemen van de weg.
Aan de zuidkant is niet zoveel te beleven, we nemen de monorail terug.
Niels heeft aan het begin van de vakantie al gezegd dat hij een keer op een schietbaan wil. We rijden naar de schietbaan, de autothermometer geeft op een gegeven moment 117 aan (47 graden celsius).
Het is druk op de schietbaan, veel stelletjes die lekker even gaan schieten. Zelf heb ik geen enkele behoefte om dit te doen, dus Niels mag alleen gaan schieten. Je kunt kiezen tussen allerlei targets, zombies, terroristen of gewoon een afbeelding van een lichaam.
Niels kiest er twee uit en krijgt een doosje met patronen, voor een pistool en voor een volautomatisch machine geweer.
Het knalt lekker, en ook Niels doet mee, zijn doelen hebben het zeker niet overleefd.
We rijden terug en gaan weer Las Vegas in.
We nemen nu de monorail richting noord. Net als 6 jaar geleden bezoeken we ook Circus circus. We doen weer de kamelenrace, Niels wint een leeuw, hij noemt hem poema.
De rest van de dag en avond brengen we in casino´s door, Niels vindt een apparaat waar hij de hele avond op kan spelen zonder noemenswaardig te verliezen.
Tegen twee uur ´s nachts lopen we terug naar het hotel. Het straatbeeld is veranderd, nog steeds vol en druk, maar het percentage dronken schreeuwende mensen is erg hoog geworden. Het ruikt overal naar marihuana, en er staan een boel meisjes met hele korte rokjes tegen de muren geleund, wat zouden die daar toch doen, Sin city, het lijkt wel een beetje op Amsterdam.