Chain of Rocks Bridge

Ontbijt in Days Inn stelt echt niets voor, we rijden naar een Mall en eten wat bij Subway.
Onze Jetta zit vol met electronica. Zodra je gaat rijden gaan de deuren op slot. Als je hem afsluit claxonneert hij even (leuk ook als hij dat om 3 uur ´s nachts doet). Het leukste is nog wel dat je op een knopje kunt drukken van de afstandbediening als je hem niet vinden kunt, dan gaat ie ook toeteren.
Verder schuiven de raampjes automatisch wat naar beneden als je de deuren van het slot haalt.
Onderweg stoppen we even bij Wallmart Springfield en doen wat inkopen, vocht vooral, want volgens de autothermometer loopt de temperatuur op tot 102F, dat is net geen 40 graden.
Niels rijdt het tweede deel, we stoppen even bij de Chain of Rocks Bridge, gebouwd in 1927, over de Missouri. Een van de weinige bruggen in de wereld met een knik in het midden.
Overnachten doen we in Hilton Garden Inn St. Louis Airport.
We verfrissen ons wat en gaan zo met de metro naar downtown St Louis.
De Missouri is de grens tussen de staten Illinois en Missouri, we zitten dus nu in de tweede staat en hebben 483 km afgelegd van de 3546.
Er is een shuttlebusje wat ons naar de metro brengt, het hotel is duidelijk gloednieuw en service is belangrijk. Dat er een metrostation zo dichtbij is is puur geluk. Doorgaans boeken we zo min mogelijk van tevoren, zaterdagavond in St Louis leek me net iets te riskant om niet te boeken, per ongeluk dus naast een metrostation.
Metro is goed geregeld, op ons twee na zijn de andere passagiers allemaal zwart.
Route 66 moet je op de motor doen zegt men, behalve dat we daar al niet aan voldoen gebruiken we ook zoveel mogelijk moderne middelen, internet om ons te orienteren, navigatie om onderweg winkels te vinden. Hotels zoeken we uit op de beschikbaarheid van wifi. Via Google earth zien we dat er ten noorden van Central West End Metrolink Station enkele etablissementen zijn. Dat klopt ook, de eerste beste tent wil Niels naar binnen, ze hebben sport, en wat ik wel OK vind, Guinness, een leuke tent ook en de alleraardigste vrouwelijke bediening legt ons in de watten, jammer dat Niels me niet vertellen kan hoe je "in natura betalen" vertaalt in het engels.
Niels bekijkt de menukaart en gemakshalve bestel ik hetzelfde als hij. Na het eten wandelen een rondje en nemen de metro terug. Tachtig procent van de reizigers is in het rood gekleed, er was een honkbalwedstrijd, St Louis tegen Chicago, St Louis won met 5-4, iedereen is vrolijk, beetje matte boel, in Amsterdam worden de trams tenminste afgebroken zoals het hoort.
Terug nemen we geen shuttlebus, het is slechts 5 minuten wandelen naar het hotel..